Prachtig boek over familie en ontheemdheid

Roemer laat heel mooi zien hoe multicultureel de Surinaamse samenleving is en wat voor impact de hiërarchie van ras, kleur en geloof heeft op de opgroeiende kinderen. Hoe gaan ze om met geloofsverschillen als de katholieke Babs een relatie krijgt met de moslim Umar? Moeder Louise heeft in ieder geval één doel en dat is dat al haar meiden een onderwijsbevoegdheid halen, zodat ze later voor zichzelf kunnen zorgen in een maatschappij waarin vaders vaak afwezig zijn of niet de financiële middelen hebben om voor hun gezin te zorgen.

Oudste dochter Heli wordt naar Nederland gestuurd om in Utrecht haar lesbevoegdheid te halen. Een wereld van verdriet omdat ze wordt gescheiden van haar familie en van haar geliefde. In Nederland ontdekt zij dat ze nergens bij hoort, niet bij haar landgenoten, niet bij de Nederlanders en ook niet echt bij haar gastgezin. De ontheemdheid is prachtig en emotioneel. Hieraan merk je hoe goed het boek geschreven is. Het verhaal sleept je mee. Je moet goed op blijven letten omdat er binnen hoofdstukken tussen personages en tijdsperspectieven wordt geschakeld, maar daardoor is het juist ook interessant. Roemer creëert ook een mooie spanningsboog als het gaat om het vaderschap van de kinderen van Louise. Als ook de laatste vader bekend wordt is de cirkel rond. Een mooie afsluiting van een prachtig boek.