Meeslepend en eerlijk

Na meerdere recencies te hebben gelezen besloot ik mijzelf er toch aan te wagen. Normaal ben ik niet zo'n fan van dit soort genre, maar op de een of andere manier werd ik al snel meegezogen door het verhaal van Grace en haar zogenaamde perfecte leven. Het karakter wat ik persoonlijk het mooist neergezet vond was Milly, het zusje van Grace met downsyndroom.
Het boek blijft boeien, blijft interessant en heeft een perfecte verhouding tussen ware liefde en haat. Eveneens is het mooi geschreven door middel van terugblikken en heeft het een snelle schrijfstijl.
Het verhaal zelf is een eyeopener voor verschillende mensen die werkelijk denken dat perfect bestaat (mijn mening).
Kortom, spannend, boeiend, een tikje geromantiseerd maar met een spetterend en onverwacht eind.