Mooie familiegeschiedenis over Barcelona

Miquel Gensana kijkt terug op zijn leven van een halve eeuw en zijn familiegeschiedenis van twee eeuwen tijdens een etentje met een goede vriendin die tevens de minnares van zijn overleden vriend Bolós was. Het boek laat een belangrijk deel van de Catalaanse geschiedenis zien doordat Cabré Miquel laat figureren in het verzet tegen Franco. Hij beklad gebouwen en heeft kritieken geuit die tot het uiterste gingen. Als Franco vertrekt is hij gedesillusioneerd en weet hij niet hoe hij het leven nu verder in moet richten. Daarnaast kijkt Miquel terug op zijn relatie met Teresa, een violiste die hem af- en aantrekt tot hij weer alleen achter blijft. En telkens realiseert hij zich weer de schaduw van de Eunuch, hij is de laatste Gensana, na hem is er niemand meer om het verhaal te vertellen.

Cabré hanteert in ‘De schaduw van de Eunuch’ een bijzonder vertelstijl waarbij de alwetende verteller en het ik-personage door elkaar heenlopen, zelfs in dezelfde zin. Hierdoor is het boek vervreemdend, maar wel op een mooie manier. Het boek is niet vlot, soms zelfs wat langdradig, maar vooral erg mooi, een verhaal over het leven, de onmogelijke liefde, het einde van een tijdperk en een generatie.