Stel je voor: je kind is spoorloos, je vrouw is dood en jij ligt in het ziekenhuis. Je vraagt je af waar je bent, wie je kind ontvoerd heeft, waarom je vrouw dood is en waarom dit allemaal gebeurd met jou. Je ligt daar, hulpeloos, je kan niets doen en de vraag of je kind nog leeft spookt door je hoofd. Je wil zo vlug mogelijk hier weg. Het boek Geen tweede kans begint met deze situatie.

Een eerste poging om zijn dochtertje terug te zien mislukt. Marc Seidman is wanhopig. Hij heeft er nochtans alles voor over om Tara terug te zien. Al moet hij zijn leven geven, zijn dochter moet en zal hij terug zien.

Zoals bij de meeste boeken van Harlan Coben word je in het verhaal gezogen en laat het je pas los nadat je het helemaal hebt uigelezen. De opbouwende structuur met zijn vele kronkels leiden je door het verhaal. Coben zet je op valse sporen die meestal later blijken dood te lopen.

Ik vond het een van de beste boeken die ik tot nu toe gelezen heb. Harlan Coben staat vanaf nu bovenaan mijn lijstje. Je probeert de verschillende puzzels samen te leggen om zo een geheel te bekomen maar telkens je denkt dat je er bijna bent komt er een nieuw personage bij. Het feit dat er vele personages aan te pas komen die er allemaal wel iets mee te maken hebben, maakt het extra spannend. Het is een absolute aanrader voor wie houdt van een spannende opbouw en een verrassend plot.