Ik dacht mezelf maar weer eens aan een Slaughter te wagen. Ik heb er al meer gelezen maar elke keer realisseer ik me opnieuw dat ik geen grote fan ben en w.s. ook nooit zal worden. Dat zegt overigens niks over de kwaliteit maar des te meer over mijn smaak.

Een boek wat m.i. een beetje traag op gang komt en door een bepaalde schrijfstijl ook niet heel spannend wordt en of boeiend. Soms zelfs een beetje gezocht "gemaakt"met de betreffende flsahbackstijl. Na 200 bladzijden moet ik eerlijk zeggen dat het idee achter het verhaal me begint te boeien maar nog steeds wordt het voor m geen pageturner zoals ik bv wel door Deaver gepakt wordt.

dus al met al voor mij een aardig boek met ene redelijk verhaal maar ik blijft het eerlijk egzegd ok ene beetje oppervalakkig vinden. maar wellicht wordt ik nu door verschillende Slaughter-fans zelf "geslacht".

misschien oevr ene paar jaar jaar nog maar eens eentje lezen.....