Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Komt alles goed?

Sylvia ten Hove 20 februari 2017
“Hij had haar onder de klok gelokt, midden in de normaalverdeling.“

Marijke Schermer is roman- en toneelschrijver. Haar toneelwerk werd door meerdere gezelschappen gespeeld en in verschillende talen vertaald. Ze is artistiek leider van theater Oostblok, podium van Amsterdam Oost. In 2013 debuteerde ze met “Mensen in de zon”. “Noodweer” verscheen in 2016 en is haar tweede roman. Zij kreeg voor het schrijven van dit boek een beurs van het Nederlands Letterenfonds.

“Noodweer” gaat over Emilia en Bruch, een getrouwd stel met twee jonge kinderen. Ze zijn vanuit Amsterdam verhuisd naar een buitendijks huis in de provincie. Bruch is arts en Emilia is statistica en heeft samen met een paar collega’s een statistisch bureau: S.O.S. Emilia houdt zich als statistica bezig met het rekenkundig gemiddelde, de meridiaan, de stolp van de normaalverdeling en met outliers. Outliers zijn waarden die erg sterk afwijken en worden geschrapt voordat de statistische berekeningen worden uitgevoerd.

Toen Emilia en Bruch elkaar net kenden, heeft Emilia iets meegemaakt dat ze Bruch nooit verteld heeft. “Dat wat gebeurd was bepaalt mij niet.” Na een vakantie in Italië trouwen ze. “Ze nam het huwelijk op als belofte van een opnieuw begonnen leven, het voorgoed achterlaten van andere dingen, andere liefdes, opgelopen wonden. Beter en definitiever kon niet. Het was een vlucht, het zoeken van een schuilplaats onder de stolp.”

Na jaren komt de gebeurtenis ineens weer boven water in haar gedachten. “Ze was het vergeten omdat ze gelukkig was. Ze was gelukkig omdat ze het vergeten was. Of dacht ze dat alleen maar dat ze gelukkig was? Was een geluk dat gebaseerd was op het uitschakelen van cruciale aspecten van jezelf wel geluk?” Thema’s die in het boek spelen zijn geluk, het verwerken van een trauma , openheid en eerlijkheid. Moet je elkaar alles vertellen of mag je ook dingen voor jezelf houden?

Het verhaal heeft een vlot tempo en speelt zich af in het heden met flashbacks naar het verleden. Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Emilia in de derde persoon. Dit maakt dat er een afstand is tussen Emilia en de lezer waardoor ik het gevoel heb gekregen dat ik Emilia niet helemáál begrepen heb. Als het verhaal vanuit een ik-figuur verteld was, had je als lezer dichterbij Emilia gestaan. Het boek bevat veel dialogen met korte zinnen waarbij je als lezer goed op moet letten om te zien wie wat zegt. Het plot bouwt langzaam de spanning op tussen Emilia en Bruch en tijdens de aanhoudende regen waardoor het water in de rivier stijgt en langzaam hun huis bereikt. Het einde is verrassend, realistisch maar het verhaal stopt vrij abrupt. Als lezer blijf je achter met de vraag: komt alles echt goed?

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Sylvia ten Hove