‘Nog steeds herinner ik me de ochtend dat mijn vader me voor het eerst meenam naar het Kerkhof der Vergeten Boeken’. Wellicht zal deze openingszin van Zafóns bestseller La Sombra del Viento me nooit meer loslaten. Het is de aanzet tot een hels avontuur dat blijft boeien van begin tot einde.
De elfjarige Daniel Sempere loopt aan de hand van zijn vader, weduwnaar en boekenhandelaar, naar het “Kerkhof der Vergeten Boeken” waar hij De schaduw van de wind op de kop tikt van een zekere Carax.
De jongeling groeit op tussen boeken, maakt er onzichtbare vrienden op bladzijden die langzaam tot stof vergaan en die verder leven in zijn herinneringen. Maar dit exemplaar onderscheidt zich in alle opzichten van de reeds gelezen meesterwerkjes. Het verandert drastisch zijn leven. Een onbeschreven kracht maakt zich meester over de boekenwurm en houdt hem in zijn greep.
Wanneer alle andere uitgaven van dit raadselachtige staaltje epiek worden opgekocht en vervolgens verbrand worden door een man met een zwartgeblakerd gelaat, wordt duidelijk dat het ook voor anderen een ware obsessie blijkt te zijn.
Roept deze korte beschrijving van de beginhoofdstukken reeds enige spanning bij u op? Dan is dit slechts een voorproefje van wat De schaduw van de wind de lezer werkelijk te bieden heeft. Een sterke plot, geniale opbouw van een beklijvend relaas en urenlang leesplezier liggen op u te wachten!
Carlos Ruiz Zafón is een meester in het bedenken van ingenieuze intriges, het maken van zijsprongen en het opvoeren van nevenpersonages; strategieën en spitsvondigheden die hij aan het genre van de populaire thriller ontleent. Als de auteur zijn eigen roman dit etiket bespaart, is dat door de schrijfstijl die net zo barok is als de guirlandes en tierlantijntjes in het oude Barcelona.
Naast het overbrengen van een (knap) verhaal schetst de schrijver een nauwkeurig beeld van de Spaanse stad tijdens en kort na de burgeroorlog. Hiermee bewijst de man dat hij met zijn wereldwijd bejubelde werk meer in petto heeft dan louter een portie spanning van de bovenste plank!
Dit duizelingwekkende, labyrintische avontuur is een Iberisch juweel van ongekende pracht en bovendien een must voor elke literatuurliefhebber. Mijn leeshonger is alvast niet gestild!
Bij het verschijnen van Het spel van de engel, het tweede deel van een vierluik rond het Kerkhof der Vergeten Boeken, zal een nieuwe geheimzinnige, verborgen wereld van verhalen zich weldra voor me openen… Want dit smaakt naar meer!