Spanning en humoristisch

Het niet al te dikke boek van 230 pagina´s heeft mij verrast. Lotte Hendrickx was voor mij een onbekende auteur. De cover ziet er spannend uit. Het verhaal in dit boek wordt verteld door de hoofdpersoon Pieter L. Hij vertelt hoe de grafkelder geopend wordt en wat hij dan ontdekt. Dit wordt tot in detail verteld. Verder wordt de lezer ook getrakteerd op de gedachten van Pieter L. , die soms terug gaan naar het verleden. Op deze manier weet Lotte Hendrickx de lezer helemaal in het verhaal te betrekken. Zelf werd ik vanaf het allereerste begin helemaal geboeid. Door het hele verhaal heen worden allerlei korte geschiedenisfeiten verwerkt oa over de VOC en de WIC. Veel voorstudie zal Lotte ook gedaan hebben hierover, maar ook over andere zaken. O.a het mummificeren. Wat uitgebreid uitgelegd wordt. Door een flink stuk humor wat Lotte verwerkt in haar boek wordt het een heerlijk boek om te lezen. Vreselijk lachen moest ik om het stukje waarin Pieter vertelt over de meester die naar zijn bediende belde om te horen of er iets gebeurd was. Misschien voor een enkele lezer kan het lastig zijn dat er ook enkele Engelse en een zeer klein gedeelte Franse dialogen in verwerkt zijn. Maar goed. Ook al beheers je die talen niet, dan zijn er altijd nog woordenboeken. Maar met een beetje basiskennis kom je daar wel doorheen. Wat ook heel verleidelijk en smakelijk in dit boek was waren de extreem dure en luxe maaltijden die Pieter verorberde samen met de meest uiteenlopende dranken. De rijkdom van Pieter straalde daar van af. Ook de arrogantie van de rijke Pieter…gaf mij af en toe een glimlach.
Dit boek las als een trein en naarmate het eind van het boek naderde begon ik mij steeds meer af te vragen hoe dit boek ooit tot een eind zou komen en vond Pieter een antwoord op zijn vragen?
Om dit te weten te komen moet je echt het boek lezen…Heel verrassend eind. En als je dit eerste deel eenmaal gelezen hebt, weet ik zeker dat je ook het tweede deel wilt lezen wat in 2015 uit gaat komen.
Bij mij smaakte het boek naar meer. Zowel letterlijk als figuurlijk. Achterin het boek schrijft Lotte zelf dat zij bang was dat het boek te dik zou worden en dat ze het daarom maar in twee delen heeft verdeeld…..nou wat mij betreft is het zeker niet te dik en had ik het mooier gevonden als het boek in 1 deel uitgegeven zou worden. Maar ja, … ik wacht geduldig het tweede deel af en reken maar dat ik wil weten hoe het afloopt.