Klassiek

Dit boek is een roman, maar is gebaseerd op het waargebeurde verhaal van deeltjesfysicus Paul Frampton. De auteur las een artikel over de fysicus en raakte geïnspireerd door het voorval dat Frampton in de gevangenis deed belanden.
De protagonist in Peachez, een roman, is professor in een fictieve stad in een fictief land. Als latinist werkt hij aan de universiteit en blinkt uit in eloquent taalgebruik, er ontsnapt geen enkele platitude uit zijn pen. Alles wat hij zegt klinkt alsof het iets bijzonders heeft en wordt poëtisch door Latijnse citaten. Deze zijn misschien bedoeld om zijn eruditie te etaleren of de auteur heeft misschien een parodie willen schrijven op het verhaal van Frampton.
Het verhaal begint met een ode in kleuren aan de vrouw van zijn dromen, met dit beeld beschrijft hij haar vanuit zijn cel in Buenos Aires en het is dit beeld waarmee hij deze vrouw ook wil verdedigen. Haar treft geen blaam, dat is de strekking van zijn apologie.

Deze recensie heeft de titel 'Klassiek' meegekregen omdat het thema én de invulling van alle tijden is. De protagonist, een wereldvreemde professor wordt slachtoffer van catfishing en wij, als lezer zien gebeuren hoe zoiets tot stand komt.
Het moment waarop het eerste mailtje verschijnt is het punt waarop we ervaren hoe de professor reageert op het mailtje van een onbekende. Ten eerste is de afzender onbekend en ten tweede staat er een storende fout in de minimale Latijnse tekst. Het belerende van de professor zal hem uiteindelijk de das omdoen, hij wordt gevangen in het net van de catfishers en wij kunnen niet anders dan ons verbazen, meeleven met 'proffie' zoals Sarah, het vrouwelijk aas, de professor noemt.

Klassiek is de manier waarop proffie zijn antwoorden formuleert. Dat hij latinist is zullen wij weten. ‘Credo quia absurdum est’ is een spreuk, toegeschreven aan Tertulianus , die gebruikt zal worden als titel van het congres dat de professor aan het organiseren is. Het betekent "Ik geloof omdat het absurd is", nou ja, dit motto kan helemaal doorgetrokken worden naar het geloof van proffie in het bestaan van zijn nieuwe liefde.
Klassiek is ook het gegeven van misleiding. Al bij de Griekse helden zijn voorbeelden te vinden waarop alles uit de kast getrokken wordt om een doel te bereiken, zoals Zeus zich verandert in een witte stier om zo Europa te verleiden en te ontvoeren.

Over de geloofwaardigheid van het verhaal kan verschillend gedacht worden, ik heb het verhaal niet als zodanig gelezen, het poëtisch proza heeft me getroffen en betoverd, vooral in het eerste gedeelte. Het werd wat aardser toen hij met die vakantiekleding verscheen op het congres. Dat verbrak de betovering. Toch een fijn boek met voldoende ironie, de beschouwingen in de cel vond ik ook mooi beschreven, die boom met zijn prachte kleuren, ach, toch nog romantiek….