Wist me niet te bekoren

Inwijding is het eerst boek van de Divergent Serie en inmiddels mijn eerste Re-read dit jaar! De meeste personen gaan boeken gaan herlezen omdat ze het verhaal geweldig vinden, maar mijn re-read omtrent Inwij2ding was bedoeld om bevestiging te krijgen. Vorige jaar had ik begin het jaar het boek voor de eerste keer gelezen, en het kon me op bepaalde gebieden niet bekoren. Ik kon me maar geen weg vinden in de schrijfstijl en ik combineerde het boek teveel met de film. Kortom, ik was teleurgesteld.

Nu heb ik inmiddels mijn Re-read erop zitten en toch heb ik nog steeds sterke twijfels over dit boek. Terwijl de film mijn lievelingsfilm is! Ik blijf het bizar vinden. Ben ik misschien té verliefd op de film? Waardoor ik mijn liefde niet aan het boek kan geven? Het is nu eenmaal een boek, waarmee ik met mijn handen in de haren zit.

Het verhaallijn is ijzer sterk en de wereld dat Veronica Roth gemaakt heeft in de toekomst, is een duidelijke voltreffer! Goed, néé wat zeg ik, super goed! De woorden blijven maar uit mijn mond glippen. Ik bemin de dystopische wereld omdat ik enorm veel van Dystopia hou. En dan wil ik het over de facties hebben. Toen het boek uitkwam waren de facties, die bestaan in de Divergent serie, heel goed gevonden. Ondertussen zijn er nu al een tal van boeken die dezelfde weg opgaan, waardoor het na je re-read niet geheel origineel meer is. Maar hoe de facties in elkaar zit, vooral gericht op persoonlijkheid, blijft uitstekend.

De emoties die Tris beleefde waren heel realistisch neergeschreven. Zo realistisch, dat ik soms mezelf er wel in herkende. Het gaf me een beeld dat het leven eenmaal moeilijk in elkaar zit. Wat ik ook zeer apprecieer aan het verhaal is de hoofdkarakter Tris Prior. Het is een doodnormale tiener die niet perfect wordt weergegeven. Finally, een karakter dat niet perfect is. Ze maakt foute beslissingen en haar denkwijze is niet altijd zoals we willen dat ze denkt. Maar is het daarvoor slecht? Néé, ik vind het juist beter! Maar dat is het heen wat Tris zo echt maakt in het boek.

Nu, de reden waarom ik zo twijfel komt echter door de schrijfstijl. Het verhaal wordt in de tegenwoordige tijd geschreven. Pas op, ik begrijp Veronica haar keuze voor de TT, want Inwijding speelt zich nu eenmaal af in de toekomst, maar het kon me niet volmaken. Ook werd er vaak gebruik gemaakt van dubbele zinnen zoals: We hebben honger, dus we gaan eten. Wat ergerde ik me er enorm aan! En de plotse relatie tussen Tris en Four was overweldigend. Ik ben een favoriet van jongens die heel bot zijn, maar toch in het bezit zijn van een groot hart. De relatie tussen de twee ging veel te snel. We mochten dan ooggetuigen zijn van een prille, ontstane relatie. In een haverklap bleken ze wat met elkaar te hebben. De oversprong was veel te groot. Ik wil er wel even bijzeggen: Als je fan bent van een romantisch boekje; is Inwijding niet het gepaste boek.

Ik heb dit boek 3,5 sterren gegeven vanwege de uitblinkers die ik hierboven vernoemd heb. De schrijfwijze heeft me enorm geërgerd door zowat heel het verhaal, wat ik oprecht jammer vond.