Net niet

Eigenlijk is het onmogelijk om een leeservaring in een sterrenwaardering weer te geven, want het blijft toch altijd een momentopname. Ik heb namelijk heus wel eens dat ik helemaal enthousiast ben over een boek en vervolgens een paar maanden later bijna niet meer weet dat ik het überhaupt gelezen heb. Andersom gebeurt overigens vaker. Dat ik het boek eigenlijk maar zo-zo vond, maar later merk dat het mij toch aan het denken heeft gezet of dat bepaalde scenes toch in waardering stijgen.

Daarom heb ik nu 3 sterren aan deze roman van Allende gegeven (terwijl mijn eerste reactie 2 sterren was). Omdat ik hoop ooit te ervaren dat het tóch een bijzonder boek is.
Op dit moment overheerst het gevoel dat zij een bepaald stramien heeft waar zij elk boek in perst. Het zit goed in elkaar, hoor. De verhaallijn in het nu is redelijk flinterdun, misschien kun je er een soort humor in ontdekken. De terugblikken op de levens van de hoofdpersonen zijn wel interessant, maar naar mijn mening te routinematig beschreven. Jammer.

Ik ben gemiddeld genomen vaak gecharmeerd van Zuid-Amerikaanse schrijvers. Allende haalt dit helaas naar beneden.
Misschien dat een herinnering aan deze roman ooit nog eens in een blogpost op mijn boekenblog (als "bijboek") voorbij komt, maar vooralsnog laat ik het bij deze korte impressie hier op Hebban.