Zeer vermakelijk met her en der wat zwaktes

Gelijk nadat ik Geloof je ogen had gelezen, wilde ik meer van Barclay lezen en de synopsis van Een tik op het raam sprak me wel aan. Het verhaal begint dan ook met een origineel uitgangspunt, waardoor ik geboeid bleef en wilde verder lezen. Net als zijn andere boeken weten Barclay ogenschijnlijke voorvallen en gebeurtenissen terloops te brengen, waarvan je als lezer al snel voorvoelt dat het allemaal niet toeval is. Hoe meer je vordert in het boek, des te meer de dingen op zijn plek vallen, waardoor het naast een spannende thriller ook een whodunnit voor de gevorderde puzzelaar wordt.

Toch vond ik Een tik op het raam niet zijn beste boek. De schuingedrukte hoofdstukken van een zoon en moeder vond ik gaandeweg irritant worden en helaas had ik een paar keer tijdens het lezen dat ik twijfelde aan het waarheidsgehalte. Een jong pubermeisje die geen toegangscode op haar smartphone heeft moet ik nog tegenkomen. Niets is heiliger en geheimer dan hun telefoon toch?

Daarnaast viel me op dat de hoofdpersoon erg veel leek op de hoofdpersoon uit Geloof je ogen en zijn beide boeken op dezelfde manier gestructureerd. Ik vraag me dan ook oprecht af of ik een derde boek nog steeds leuk en vermakelijk vind of dat het me begint te irriteren. Wie weet, tijd zal het leren. Vermakelijk was het in ieder geval zeker.