Dubbele gevoelens

Ten eerste, dit vind ik zelf echt een lastig review om te schrijven, omdat mijn mening over het boek heel erg verschilt over dit boek.

Goed, Tirza dus. Op Goodreads heeft het boek bijna vier sterren, en ergens vraag ik me af hoe het boek aan zoveel sterren komt.

In het begin leek alles leuk en aardig, ‘best een leuk boek dit’, dacht ik nog. En nee, het is ook zeker geen slecht boek, het is zelfs interessant tot aan deel drie. Dan begint het. Deel drie is anders dan de rest van het boek, ik vond het ondraaglijk om doorheen te gaan en dat zorgde er dan ook voor dat het erg lang duurde voordat ik het boek dan eindelijk uit had.

Maar het verhaal… ja, het verhaal is zeker goed. Het zette me aan het denken, continu weer, het bevatte goede boodschappen, maar overtreft dit de negatieve punten van het boek?

Soms was het boek erg eentonig, het had enige momenten waarvan ik dacht ‘hmm, wat raar…’, maar tegelijkertijd waren ook de interessante momenten, je kwam steeds meer te weten over de hoofdpersoon, die misschien niet zo lijkt als hij op het eerste moment leek.

“Mensen hebben warmte nodig. Daarop leven ze. Daarvan leven ze. Die warmte is geen misdaad. Het gebrek eraan is de misdaad.”
Ik ben bang dat als ik er teveel over zeg dat ik verraad wat er in het boek gebeurd, maar het is zeker een interessant boek. Of het een aanrader is… ja, dat denk ik wel. Wel wanneer je van lezen houdt, wel wanneer je geïnteresseerd bent in een psychologische thriller en je ook doorleest wanneer stukken verwarrend worden.

Ik kan wel met zekerheid zeggen dat ik nooit zo verbaasd was over een boek, en dat wil ook wel iets zeggen.