De Klauw

Ik mocht dit boek lezen als onderdeel van Hebban Buzz. Een fantasy van Nederlandse bodem? Ik was direct nieuwsgierig, vooral ook omdat de wereld me al vanaf de achterflap aansprak. Al vanaf het eerste hoofdstuk wist ik dat dit echt een boek voor mij zou zijn. De wereld vond ik ontzettend interessant, met de draken, luchtschepen en de manier waarop er omgegaan wordt met magie. Ook de schrijfstijl vond ik fijn: op een duidelijke manier en zonder ergens teveel woorden aan te verspillen vertelt Adrian Stone het verhaal van Marit, Auric en Eamon.

De hoofdpersonages spraken me erg aan. Zelf ken ik niemand met autisme, dus ik kan niet vertellen in hoeverre Auric's autisme realistisch neergezet is. Ik vond hem wel een gelaagd personage. Ik snap waarom Marit het aan de ene kant lastig vindt om voor hem te zorgen, maar aan de andere kant heel veel van hem houdt. Marit zelf is lief en zorgzaam, zonder dat ze een meegaande vrouw zonder karakter wordt. Eamon is op zijn beurt erg mysterieus. Je leert gedurende het verhaal steeds meer over zijn karakter en achtergrond.

De Klauw zit vol spanning, avontuur en magie. Adrian Stone zorgt ervoor dat het boek geen enkele keer saai wordt. Wel vond ik de verhaallijn af en toe iets te snel waardoor gebeurtenissen wat fragmentarisch aan gaan voelen. Maar met mijn fantasie kon ik die ontstane gaten makkelijk opvullen om de scène volledig te laten aanvullen. De Klauw heeft mij positief verrast en ik ben erg benieuwd wat het tweede deel ons gaat brengen!