Prachtboek!!

De Willowmere Kronieken zijn uitgegeven midden jaren 2000 en golfden nog mee op de uitlopers van de hele wicca-rage die op de millenniumwisseling de jeugd (vooral in de VS) in zijn greep hield. In tegenstelling tot een heel aantal andere wicca-boeken (ik denk aan Nachtmerries Zijn Blauw van Laurie Stolz… ehm, Dinges en De Cirkel van Cate Tiernan), is dít wel een reeks waar ik écht van hou. Geweldig, want wicca heeft mij altijd erg aangesproken. Dit boek is echt een pareltje.
Toen ik op mijn twaalfde weer begon te lezen, was dit de eerste boekenreeks waar ik echt van ondersteboven was. Ik lees die boeken echt elk jaar opnieuw, soms zelfs wel meerdere keren per jaar.
Mensen die de reeks nú pas zouden lezen, zouden waarschijnlijk kritischer zijn dan ik toen. Er zitten een paar vreemde dingen in, inhoudelijk, die je ofwel als foreshadowing ofwel als vreemde chronologie kunt beschouwen, en je merkt ook wel een beetje dat er zaken zijn die stilaan uit de mode zijn. Maar toen was dat nog niet zo, natuurlijk (YA bestond nog niet eens), en ik stoor me er niet aan.
Wat dit verhaal heeft, is een ijzersterk hoofdpersonage, een paar knappe neverpersonages, een verhaallijn waar ik compleet verzot op ben, en een goeie vertaling. Fanneke Cnossen laat hier en daar wel een paar schoonheidsfoutjes staan, maar met een boek van dit niveau word ik zo in het verhaal gezogen dat ik daar geen last van heb.
Een van mijn meest geliefde en gekoesterde boeken(reeksen) die ondertussen al ruim tien jaar in mijn kast staat, en ik krijg er nooit genoeg van. Een absolute aanrader.
10+/10. Ik wilde dat ik meer kon geven.