Mooi boek van Nederlandse bodem!

Eerst en vooral: hoe verschrikkelijk knap is die cover wel niet. Mooie tekeningen, mooie kleuren, mooie vormen, mooi lettertype. En het logo van de uitgeverij staat niet op de voorkant.
Het verhaal zelf is origineel en sleurt je mee. Ik moest er in het begin wat inkomen, maar na pakweg bladzijde 100 of zo was ik wel helemaal weg. De combinatie van een Indische met een Scandinavische wereld is ook echt tof - waar zou je dat ergens anders in een boek vinden? Je krijgt nog wat achtergrond over de Indische wereld en mythen ook; dat had zelfs nog wat meer gemogen, naar mijn smaak. Er kwamen een aantal spannende scènes in, al werden er hier en daar stukken overgeslagen met een tijdssprong die ik ook nog wel graag had gezien. Er zaten ook twee plottwists die ik echt totaal niet zag aankomen!
Simran als personage sprak mij alleen wat minder aan. In het begin is ze ronduit irritant, meer naar het einde sprak ze me iets meer aan (of was ik haar gewoon gewend worden), maar ik kon me nooit helemaal in haar vinden. Anders was entertainender en wat levendiger, je kunt wat meer lachen met hem.
Ik heb nog wel een stuk of zes, zeven spellings- en/of grammaticafoutjes ontdekt - een paar nogal opvallende, die iedere oplettende lezer wel merkt, en dan nog een paar die je volgens mij enkel ziet als je er echt op getraind bent. Niet echt een probleem. Wat wél stoorde was één fout die consequent gemaakt werd: er wordt dan wel gesproken over 'de amulet' (zoals het moet), maar als er dan naar die amulet verwezen wordt, staat er opeens 'het' (zoals het niet mag, want 'het amulet' is geen standaardtaal)… behalve op twee plaatsen, waar dan wel weer 'hem' staat (zoals het kan).
De schrijfstijl zelf is wel weer goed. Dat is het voordeel van jongere auteurs in de Lage Landen: daar kun je in elk geval redelijk zeker van zijn dat ze een betere stijl - wat ik meestal een 'internationalere' stijl noem - hebben dan wat vroeger uit Nederland en Vlaanderen kwam, met al die rare en irreële constructies en uitroepen, oubollige en rare woorden. Ories stijl is duidelijk moderner en beter.
Er zaten dus een paar puntjes in het verhaal die niet helemaal mijn ding zijn - of niet klopten - maar over het algemeen is dit een heel goed verhaal. 't Is zonder twijfel duidelijk waarom dit de schrijfwedstrijd heeft gewonnen!
7,9/10