Lezersrecensie
Echt een prachtreeks
28 juni 2019
Utter Love. Wat een prachtige boeken toch.
Ik moet eerlijk zijn: hier en daar staan er irritante foutjes in. Het gaat dan vooral over namen van minder belangrijke personages. In het eerste boek heet Claires vader nog David, op het einde van dit deel is zijn naam opeens Ron. Maar bon. Verder is dit pure perfectie, dus ik ga niet klagen.
Er zit zoveel in deze boeken in. Het gaat niet alleen over wicca, dit zijn gewoon lessen filosofie, geschiedenis, kunstgeschiedenis, religie en weet ik wat nog allemaal samengebracht. En het klopt nog allemaal ook. Er wordt zelfs een Belg in vernoemd.
De relaties tussen de personages worden zo knap uitgewerkt. Zelfs de nevenpersonages, waarvan er - laten we eerlijk zijn - een heel deel gewoon foetsie zouden kunnen zijn als de auteur dat wil, hebben allemaal toch hun bestaansreden en worden goed gevormd. Ik moet altijd lachen met Mimi en de twee Chelseas. En met Claire natuurlijk. Er zitten een paar mooie en goed uitgewerkte plottwists in, en de scène met Al Ramsay is erg leuk. Eindelijk komt hij erin, nadat we er zo lang naar uit hebben gekeken.
Er zijn zo veel knappe momenten in deze boeken, ik zou niet weten wat ik nog allemaal moet zeggen. De lijst is te lang. Laat het volstaan dat ik zeg dat dit zonder meer een van de voor mij beste reeksen aller tijden is.
10+/10
Gemiddelde rating voor de reeks: 10+/10
Ik moet eerlijk zijn: hier en daar staan er irritante foutjes in. Het gaat dan vooral over namen van minder belangrijke personages. In het eerste boek heet Claires vader nog David, op het einde van dit deel is zijn naam opeens Ron. Maar bon. Verder is dit pure perfectie, dus ik ga niet klagen.
Er zit zoveel in deze boeken in. Het gaat niet alleen over wicca, dit zijn gewoon lessen filosofie, geschiedenis, kunstgeschiedenis, religie en weet ik wat nog allemaal samengebracht. En het klopt nog allemaal ook. Er wordt zelfs een Belg in vernoemd.
De relaties tussen de personages worden zo knap uitgewerkt. Zelfs de nevenpersonages, waarvan er - laten we eerlijk zijn - een heel deel gewoon foetsie zouden kunnen zijn als de auteur dat wil, hebben allemaal toch hun bestaansreden en worden goed gevormd. Ik moet altijd lachen met Mimi en de twee Chelseas. En met Claire natuurlijk. Er zitten een paar mooie en goed uitgewerkte plottwists in, en de scène met Al Ramsay is erg leuk. Eindelijk komt hij erin, nadat we er zo lang naar uit hebben gekeken.
Er zijn zo veel knappe momenten in deze boeken, ik zou niet weten wat ik nog allemaal moet zeggen. De lijst is te lang. Laat het volstaan dat ik zeg dat dit zonder meer een van de voor mij beste reeksen aller tijden is.
10+/10
Gemiddelde rating voor de reeks: 10+/10
1
Reageer op deze recensie