1000 etages hoog, maar toch zo ongelukkig

Duizend hoog het klinkt zo vreemd? Ik kon het mij eigenlijk niet voorstellen. Stel je voor een gebouw met duizend verdiepingen. Zie jij het al voor je? Katherine McGee zag het wel voor zich en dat is maar goed ook.

Toen ik het boek ontving was ik eigenlijk al vergeten waar het boek over ging. Overduidelijk dat het nogal druk is in dit tijd van het jaar. En dan ook nog een deadline. Oei dacht ik dit gaat lastig worden vooral omdat het een vrij dik boek is. Maar toen wist ik nog niet hoe fantastisch dit boek is. Ik moest mijzelf motiveren om dit boek te lezen. Ik had eerder die week een e-reader aangeschaft. Maar ik moest wel. En daar ben ik heel blij mee want het is zo'n leuk boek.

Eerste indruk van de achterkant is meteen belangrijk. Dat is het moment waarop ik bij definitief kies wie mijn favoriete personage wordt in het boek. En Avery werd het. Ik heb altijd al iets met zulke perfecte personages die uiteindelijk niet perfect zijn. Ik had ook al meteen een hekel aan Leda. Mij leek Leda helemaal niet leuk. Toen ik het boek aan het lezen was, werd het heel duidelijk dat Leda niet mijn favoriete personage zou worden. Ook Watt vond ik een erg leuk personage. Heel leuk dat er ook een jongen is. Eris was wel te doen en Rylin ook. Maar deze personages waren iets te voorspelbaar.

Duizend etages dat lijkt mij helemaal niks. Ik moest ook even wennen aan de situatie waarin deze personages leven. Ze wonen eigenlijk in een flat die heel hoog is. Waarschijnlijk echt iets van 1 km breed. Het concept van dit boek vind ik erg leuk. Ze wonen eigenlijk allemaal in hetzelfde 'huis' alleen je ziet echt het verschil tussen arm en rijk. En hoe belangrijk het is om aanzien te hebben en geld om geliefd te zijn. Van zulke boeken vind ik altijd wel interessant om te lezen.

Wauw een compliment voor Katherine, ik kon het boek zo goed doorlezen. Ik zat meteen in de personages en hun omstandigheden. Ik vond het heerlijk om dit boek te lezen. Ik kon er echt niet van afblijven. Ik wilde maar doorlezen. Er blijft altijd de nieuwsgierigheid van wie is er van de toren gesprongen? Of is ze er van afgegooid? Ik wilde het gewoon weten. Natuurlijk kan je de laatste pagina's lezen, maar ook het middelste deel van het verhaal in interessant. Vaak heb ik het gevoel dat het midden van het boek nogal slap is. Bij Duizend Hoog vond ik dat helemaal niet. Elk personage had zijn eigen verhaal wat goed is uitgewerkt en een connectie maakt met weer een ander personage. Dit is ook nog eens heel voorzichtig gedaan. Je weet niet meteen hoe de connecties zijn gemaakt behalve dat ze vrienden zijn. Er is meer......

Ik heb echt heel erg kunnen genieten van dit boek. Waarschijnlijk met Sterrenstof mijn favoriete 7Days boeken van dit jaar :). Heerlijke schrijfstijl met nieuwsgierigheid. Een bijzonder concept waar ik zelf nooit over heb kunnen nadenken. Helaas kon ik het mij niet helemaal voorstellen en dat maakte het erg lastig daarom 4,5 sterren afgerond naar 4 sterren voor duizend hoog.

Hopelijk komt er een vervolg of schrijft Katharine nog veel meer van deze fantastische boeken!