Ontgoocheling

Als Stephen King korte verhalen schrijft, dan kan je als lezer bijna altijd genieten. Bijna, want in deze bundel wisselen zwakke en sterke(re) verhalen zich af, met helaas de nadruk op de zwakke verhalen.

De bundel bevat verscheidene verhalen die al eerder uitgegeven zijn, al dan niet alleen in het Engels. De bundel begint ook met zo een verhaal: Mijl 81. Toen ik het bij de eerste uitgave las, was ik niet onder de indruk. Om het mild uit te drukken, onevenwichtig en vergeetbaar. Het deed me denken aan 'From a buick8', wat voor mij nog altijd het zwakste King verhaal is. Mile 81 staat daar niet ver boven. De herlezing deed me het verhaal niet beter vinden, helaas.

Het tweede verhaal 'Premium Harmony' is voor mij het slechtste uit de bundel. Geen idee waarom dit verhaal in dit boek staat, gelukkig was het al even kort als nietszeggend.

Ook gelukkig is het derde verhaal. 'Batman en Robin hebben een aanvaring'. Dit haalt mijn aandacht onmiddellijk weer bij de les. Ook kort, maar wel een aangrijpend verhaal, niet te belerend of te dramatisch, gewoon menselijk. En tragisch. Iets wat King heel goed kan, maar niet in deze bundel.

De volgende vijf verhalen vliegen voorbij, helaas niet omdat ik ze goed vind. Leuke ideeën, nu en dan, maar het verhaal en de personages blijven vlak en ik vergeet ze snel nadat ik het laatste woord van het verhaal zelf gelezen heb.

'Leven na de dood' springt er dan dubbel uit. Nog altijd niet heel geslaagd, maar toch.

Ur had ik ook al gelezen, speciaal voor de Kindle geschreven, ooit eens. Leuk, niet veel meer dan dat.

'Herman Wouk leef nog': opnieuw een verhaal waarbij het idee niet zo sterk is, maar King kan dat best compenseren door levensechte personages, helaas slaagt hij daar deze keer niet in.

Dan maar snel overgaan naar mijn tweede lievelingsverhaal uit de bundel: 'Niet helemaal lekker'. Kort en krachtig, de twist zie je zo aankomen, maar omdat ik deze keer wel kan meeleven met het hoofdpersonage, maakt me dat niets uit.

De volgende zes verhalen zijn, voor mij toch, wederom vlak en totaal niet interessant. Ik kan me nog levendig oude King kortverhalen voor de geest halen, zelfs al heb ik ze al meer dan tien jaar niet gelezen. Deze zes ben ik opnieuw onmiddellijk vergeten. Als er een twist of een schrikmoment in zit, is die of te voorspelbaar, of net te absurd. Ik zou het bijna zielloos noemen.

Gelukkig eindigt de bundel best wel sterk. 'Dronken vuurwerk' is hilarisch. En 'Zomeronweer' een triest einde van een zeer onregelmatige, en zwakke, bundel.

De voorstukjes die King bij elk verhaal schrijft, komen als een gimmick over. Een schrijver hoeft niet iedere keer zo het contact met de lezer zoeken. Bij oudere bundels was het beperkter, voelde het ook echter aan. Deze keer leek het geforceerd. Zeker gezien de verhalen die volgden.

Het is niet het slechtste wat ik ooit van King las, maar het komt akelig dicht in de buurt. Zielloos, behalve een viertal verhalen. En daar er twintig in deze bundel staan, is dat niet geslaagd te noemen.