Dat komt ervan...

De omschrijving doet geen recht aan de inhoud van het boek en kan de lezer teleurstellen wanneer die het gewone verhaal in verband met de kennismaking met een buitenaards ras verwacht.
Het boek is meer en laat tegelijk veel onvermeld al wordt het op het einde wel duidelijk.
De domheid van de de mensen die het eerste contact leggen komt nogal onwaarschijnlijk over, dit is niet het niveau dat je van hoogopgeleiden in een eliterol verwacht. Dat is dan weer wel wat je mogelijk krijgt als je het gemiddelde niveau van het plebs vrije toegang geeft tot de ruimtevaart. Uniek is het niet in de literatuur.
Ook op de Aarde wordt vooral de kleinheid van de mensheid benadrukt, een mensheid die het belang van een buitenaards intelligent ras niet inziet. Vivisectie in plaats van diplomatie. En proberen de schijnbare ongevoeligheid voor pijn van de utods over te brengen op menselijke soldaten en zo de oorlogen tussen de mensen onderling te beïnvloeden.
Je voelt in dit boek al wel de grootsheid van Aldiss in de subtiele verwijzingen die je tussen de regels kan lezen. Eigenlijk weer eens een harde analyse van onze maatschappij vanuit het standpunt van een buitenstaander waar Aldiss erg goed in is.
En op het einde natuurlijk een hint naar de mogelijke gevolgen ervan voor de mensheid.