Lezersrecensie
Mondhoeken krullen als vanzelf omhoog
'Paso doble' van Doewina verscheen voor het eerst in 1987 bij uitgeverij Furie. Daar verscheen een jaar later ook nog haar novelle 'Huize avondrood'.
De schrijfster, Megchel J. Doewina (later ook wel zonder de J.), schreef met 'Paso doble' een welhaast hilarisch debuut over 'een ontmoeting die leidt tot een ogenschijnlijk ongecompliceerde relatie tussen twee goed van de tongriem gesneden vrouwen' (zoals de achterkant het omschrijft) .'
Alleen de beginzinnen al laten je mondhoeken vanzelf omhoog krullen: 'Het is lief, leuk, aardig, warm, zacht en rozig en overal waar het komt deelt het meteen de lakens uit. Het heet Annelot G. Studdemeyer en zo ziet het er ook uit.'
Ik heb het boek indertijd gelezen en vooral de vlotheid van pen en de snelle opvolging van gebeurtenissen zijn me bijgebleven (de plot is na al die jaren vervaagt, beken ik). Voor degenen die graag een aangenaam en humorvol boek willen lezen, ook na al die jaren zeker nog een aanrader.
Na deze roman en de eerder genoemde novelle verschenen er ook nog verhalenbundels van de schrijfster.
Doewina lijkt begin jaren 90 na een aantal boeken gestopt te zijn met schrijven. Dat is jammer.
Vier sterren omdat het denken aan het boek me nog steeds vrolijk stemt.
De schrijfster, Megchel J. Doewina (later ook wel zonder de J.), schreef met 'Paso doble' een welhaast hilarisch debuut over 'een ontmoeting die leidt tot een ogenschijnlijk ongecompliceerde relatie tussen twee goed van de tongriem gesneden vrouwen' (zoals de achterkant het omschrijft) .'
Alleen de beginzinnen al laten je mondhoeken vanzelf omhoog krullen: 'Het is lief, leuk, aardig, warm, zacht en rozig en overal waar het komt deelt het meteen de lakens uit. Het heet Annelot G. Studdemeyer en zo ziet het er ook uit.'
Ik heb het boek indertijd gelezen en vooral de vlotheid van pen en de snelle opvolging van gebeurtenissen zijn me bijgebleven (de plot is na al die jaren vervaagt, beken ik). Voor degenen die graag een aangenaam en humorvol boek willen lezen, ook na al die jaren zeker nog een aanrader.
Na deze roman en de eerder genoemde novelle verschenen er ook nog verhalenbundels van de schrijfster.
Doewina lijkt begin jaren 90 na een aantal boeken gestopt te zijn met schrijven. Dat is jammer.
Vier sterren omdat het denken aan het boek me nog steeds vrolijk stemt.
1
Reageer op deze recensie