Een traan is terecht

Ik lees heel veel recensies over (jeugd)boeken: Van ' Kinderboekenpraatjes' tot en met 'Tzum', een literaire kijk op boeken. Heel vaak lees ik dat lezers tranen met tuiten huilen, zo ontroerd is men bij het lezen. Ik heb dat zelf veel minder. En dan kom je weer op de uitzonderingen die de regel bevestigen. Bij het lezen van deze roadtrip kreeg ik een dikke brok in mijn keel. Heb dit boek met verve aangeprezen aan de jonge mensen die ik probeer te enthousiasmeren een boek te lezen. Naast de indrukwekkende beschrijving van Charlies leven ontbreekt het gelukkig niet aan grappig beschreven voorvallen. Het wordt naar het eind toe steeds schrijnender en aangrijpender. Je kunt een heleboel schrijven over dit boek, maar mijn advies is: lees dit fenomenale boek. Van harte aanbevolen.