Kinderkamp op de Veluwe

‘Bataafsche Arcadia’ uit 1974 (Uitgeverij Querido) is een sterk voorbeeld van de charme van het proza van Willem van Toorn. De bundel bevat vier verhalen. In het lange titelverhaal heeft Erik Leeman, eenentwintig jaar oud, een baantje bij een kinderkamp op de Veluwe. Leeman is een van de vaste hoofdpersonen van Willem van Toorn. Met onderkoelde humor beschrijft Van Toorn de gang van zaken in het kamp en de omgang met de leiders en leidsters. Erik verlegt al snel zijn aandacht naar elders. Hij ontmoet de elf jaar oudere Inge, die in de buurt met haar zoontje in een vakantiehuisje logeert. Er volgt een hevige verliefdheid die alleen maar fout kan aflopen.

Twee kortere verhalen handelen over oom Eduard. In het eerste wordt deze erudiete vrijgezel op leeftijd verliefd op een veel jongere bouwvakker, in het tweede wordt een buikvliesontsteking hem fataal. Verteller is een andere vaak terugkerende hoofdpersoon in het werk van Willen van Toorn: Walter Berg. Het afsluitende verhaal speelt in het voormalige Tsjecho-Slowakije, waar twee Nederlanders worden overvallen door de Russische inval die een eind maakte aan de Praagse lente.

Van Toorn schrijft in een prachtige stijl, effectief, zonder franje. Ook schrijnende situaties beziet hij met milde ironie. Van Toorn heeft overigens ook een indrukwekkend oeuvre opgebouwd als dichter.