Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

toon hermans 06 november 2011
Niets is ooit is het eerste boek uit de Liese Meerhout-serie geschreven door Toni Coppers. De roman is zijn vierde boek na De beha van Madonna, Dixit en Heilige nachten. Het was echter zijn eerste boek dat de aandacht kreeg die het verdiende. Dit boek is tevens zijn eerste misdaadthriller maar dat valt er niet aan te merken. De roman heeft nu reeds drie opvolgers die ook mooie beoordelingen hebben gekregen.

De serie speelt zich af in Brussel waar veel mooie cafeetjes uitbundig worden bezocht door de personages. De stad had echter iets mooier kunnen beschreven worden aangezien Toni Coppers al meerdere reisprogramma's gemaakt heeft voor de VRT en hij was tevens reisjournalist bij Radio 1. Hij had zeker zijn ervaring beter kunnen gebruiken in het boek. Je kan dus zeker geen citytrip maken naar Brussel als je alleen het boek als inspiratiebron gebruikt. Een gebrek is het niet, maar gezien zijn achtergrond was ik een beetje teleurgesteld ,moest hij onbekend zijn was het zeker geen minpunt. Het boek werd in 2008 genomineerd voor de Hercule Poirotprijs maar won deze jammer genoeg niet.
De serie gaat over de personages Simon en Liese die met elkaar verbonden zijn via kunst. Simon heeft een reclamebedrijfje gestart in Brussel na een paar jaar in het buitenland gewerkt te hebben. Hij wordt geconfronteerd met de zelfmoord van zijn vader die een antiekzaak in Brussel had. Een paar dagen later wordt er ingebroken in de antiekzaak maar er is niets gestolen. Dit is wanneer Liese in het verhaal komt. Later krijgt Simon een telefoon en men eist 54 000 euro van hem. Hij denkt dat het een vergissing is en hij laat het aan zich voorbijgaan. Echter is het niet zo want er komt even later iemand persoonlijk het geld opeisen. Simon weet niet wat te doen en moet uitzoeken waarom zijn vader het geld aan iemand schuldig is en waar hij het geld moet vandaan halen.
Liese werkt bij de afdeling kunstcriminaliteit als inspecteur en moet uitzoeken wat er juist aan de hand is met de antiekzaak. Ze werkt ook aan andere zaken zoals een moord in het Afrika-museum. Ze heeft het echter moeilijk om informatie over de moord los te krijgen want daar moet ze zich niet mee bemoeien. Ze werkt immers voor de cel kunstcriminaliteit en niet voor de afdeling moord. Dit krijgt ze dan ook maar al te vaak te horen en ze kan zich zeer hard ergeren aan het stomme mannenwereldje bij de politie. Ze denkt dat ze een paar zaken waar ze mee bezig is kan linken aan elkaar maar door het gebrek aan informatie heeft ze hier problemen mee.

Het verhaal is mooi opgebouwd en je vragen worden niet te snel, maar zeker niet te traag beantwoord waardoor het plezier van het lezen niet wegebt. Je ziet het verhaal ofwel door de ogen van Liese ofwel door die van Simon waardoor je een leuke afwisseling krijgt en je kan meeleven met de beide personages. Zo krijg je ook informatie over de twee personages hun achtergrond en je kan de gebeurtenissen bij zowel Liese als Simon volgen. Wanneer er van personage omgewisseld wordt is dat direct duidelijk aangegeven waardoor er zeker geen verwarring kan ontstaan. Ook de tijdssprongen zijn duidelijk en goed zichtbaar. Elke zin is stuk voor stuk mooi opgebouwd en het verhaal leest zeer vlot. Er wordt ook nooit te ver van het centrale thema afgeweken waardoor men zich niet gaat vervelen. Echt spannend is het boek echter niet, je wilt wel altijd verder lezen maar de spanning valt wel soms terug weg omdat men ook zeer vaak van het leven geniet in het boek.

Het boek is zeker een aanrader om te lezen omdat het zeer luchtig leest en er zijn leuke wendingen. Het is echter niet zo dat de spanning eraf druipt maar het is zeker geen saai boek en de personages zijn zeer mooi uitgewerkt. Het is geen pageturner maar je hebt wel zin om te blijven verder lezen. Ik kon me er persoonlijk wel aan ergeren dat ik op het einde van het boek nog steeds niet wist wat Toni Coppers juist bedoelde met de titel. Maar na een beetje opzoekwerk ben ik erachter gekomen dat het een uitspraak is van een Grieks filosoof en hij wilt er mee bedoelen dat alles veranderlijk is net zoals het verhaal in het boek wendingen maakt. Hij had echter wel een betere titel kunnen kiezen. Niets is ooit zet wel niet aan om ook de volgende boeken uit de serie te gaan lezen. Een slecht boek kan je het wel zeker niet noemen en spijt dat ik het gelezen heb, heb ik allesbehalve.

Toni Coppers heeft zijn best gedaan met zijn eerste misdaadthriller en dat is er aan te zien. Het is een mooi opgebouwd verhaal met leuke wendingen en een zeer goed plot. De personages zijn goed uitgewerkt en de roman leest uiterst vlot. Het boek is een aanrader als leuk tussendoortje maar niet als je een zeer spannend boek wilt. Maar het verdiende de nominatie voor de Hercule Poirotprijs zeker!

Reageer op deze recensie