Een prima Feelgood met weinig diepgang

In ‘Anju’ worden we meegenomen ineen familieverhaal van en Nederlandse familie die zich settlet in India.
Het verhaal begin bij Thomas die, op middelbare leeftijd, beslist naar India te emigreren nadat zijn vrouw is overleden. Zijn oudste zoon Tom woont al in India vanwege het familie bedrijf (een schoenen keten) waarvan de fabriek in India gevestigd is. Thomas heeft besloten een nieuw gezin te willen stichten in India en komt hier de jonge Anju tegen waarmee hij een gezin sticht. Nadat Thomas en Anju vier kinderen ter wereld gebracht hebben komt Thomas te overlijden. Hierna volgen we Anju en haar familie in haar leven als alleenstaande moeder in India.

Dit boek wordt aangeprezen als een onderdompeling in de Indiase cultuur en hoe een vrouw met westerse achtergrond omgaat met de verschillen tussen de westerse cultuur en de gebruiken in India. Dit kwam echter niet heel erg goed uit de verf. Hoewel ik persoonlijk dit best een aardig verhaal vond. Het valt eerder te bestempelen als een familieverhaal waarin onderlinge relaties en trouw binnen een familie belangrijke onderwerpen. Dat deze familie in India woont en af en toe tegen een cultuurverschil aanloopt lijkt eerder toeval.

Wat dit boek kenmerkt is het enorme tempo waarmee door de tijd en door gebeurtenissen geraasd wordt. Hierdoor vliegen we door de jaren heen en is het soms niet goed te volgen hoe oud de personages op dat moment zijn en in wat voor een levensfase ze zitten. Voordeel hiervan is dat het boek nooit echt saai te noemen is, er gebeurd altijd wel iets, hoewel het soms wat onrealistisch voor doet komen en een beetje gaat aanvoelen als een soap.

Samengevat is Anju best een aardig boek en lekkere leesvermaak als je zin hebt in een snel boek waarin veel gebeurd en niet al te diepgang zoekt. Een uitgebreide onderdompeling in de Indiase cultuur is het in ieder geval niet.