Realistisch en weer eens wat anders

We leren Anna kennen. Een jonge meid die samen met haar broertje op Sicilië woont. In een wereld waar geen volwassenen meer voorkomen omdat iedereen die in de pubertijd raakt geveld wordt door een dodelijk virus.
Het eerste punt wat Amaniti goed gedaan heeft in dit boek is de wereldopbouw. Ondanks dat het geen enorm lang boek is, krijg je toch, binnen afzienbare tijd, een goed beeld van hoe de wereld in dit boek eruit ziet.
Daarnaast is het tempo waarin het verhaal vertelt wordt prima. Het gaat niet te snel, maar er gebeurd genoeg om geboeid te blijven. De karakters spreken aan en de verhaallijn is goed uitgedacht. Je wordt echt mee op avontuur genomen in deze sinistere wereld waarin kinderen zichzelf moeten redden zonder elektriciteit en stromend water.
Het verhaal is redelijk vernieuwend en anders voor een ‘dystopian’ wat fijn is!
Wat mij een beetje tegengevallen is in het boek is de hoeveelheid naaktheid en seksualiteit er besproken werd bij kinderen op een toch wel erg jonge leeftijd, dit zat mij tijdens het lezen van dit boek toch wel aardig in de weg.