Schitterend en aangrijpend

Ik begon niet geheel onpartijdig in het nieuwe boek van Esther Boek want als proeflezer heb ik alle stukjes los van elkaar al eens doorgelezen. Natuurlijk drong het verhaal toen niet in zijn geheel door en is het des te bijzonderder om het verhaal in deze vorm, als een echt fysiek en compleet boek, te zien en te lezen.

Esther Boek vertelt het verhaal van de twee vrouwen in een vlotte stijl en met korte hoofdstukken die maken dat de lezer door het verhaal vliegt. Het afwisselende vertelperspectief tussen Helena en Nelleke enerzijds en heden en verleden anderzijds zorgt ervoor dat de lezer veel stukjes van de puzzel in handen heeft, maar het geheel pas pagina na pagina ontdekt. Hierdoor blijft de connectie tussen de lezer en de personages heel persoonlijk aanvoelen en leef je vanaf het begin enorm met hen mee.

De manier waarop de auteur laat zien wat een pijnlijk en moeilijk verleden met een mens doet, is hartverscheurend. Beide vrouwen blijven tijdens hun verdere leven de invloed voelen van hun verleden, ondanks dat ze het allebei ten zeerste proberen te negeren en los te laten. Dat maakt van de personages in dit boek echte mensen in plaats van figuren op papier. De manier waarop hun emoties bij de lezer binnenkomen en aan je eigen gemoedstoestand gaan knagen bewijst hoe dicht je als lezer bij de personages bent en hoe moeilijk je ze kan loslaten.

De perfecte moeder is in alle opzichten een meer dan geslaagde roman: de emoties overweldigen, de personages sleuren je mee in hun verhaal en voor je het weet sla je de laatste bladzijde om, zonder dat het verhaal je loslaat. Pijnlijk, realistisch en zo tastbaar echt.