Recensie De uren

Al in 2003 gelezen. Heel héél mooi boek. Verschrikkelijk mooi geschreven. Mooie beeldspraak en mooie woorden. Alle drie verhaallijnen - 3 vrouwen- gaan over apathie - in jezelf opgesloten zitten - depressie maar ook over geluk zien in voor andere mensen onbeduidende dingen en dat op zomaar een juni-dag uit elk van hun levens. Erg mooi boek. Door de ook zo mooie film kwam ik achter een feit waar ik helemaal over heen had gelezen = Laura Brown in het ene verhaal is de moeder van Richard in het andere verhaal-.- Marjoleine Vos schreef : Het boek brengt met kracht en tegelijkertijd heel subtiel die twee enorm wisselende gevoelens tot uitdrukking die je over het leven kunt hebben: het gevoel van overweldigend geluk en het gevoel van wanhopige zinloosheid.Het is opvrolijkend en verheugend om te zien hoe twee kunstvormen (boek en film) volledig naast elkaar kunnen bestaan en elkaar eerder lijken aan te vullen dan af te zwakken.