Het boek Zwijgkind is een absolute topper vind ik. De eerste bladzijden van het boek zijn zo gruwelijk en choquerend en tevens een rode draad door de rest van het verhaal.
In de eerste passage wordt op gruwelijke wijze beschreven hoe de stiefvader van het hoofdpersonage (een zevenjarig jongetje genaamd Davy Boyce) zijn moeder vermoordt met een scheermes en haar daarna in een put in de tuin begraaft. Deze tragische gebeurtenis leidt tot het stilzwijgen van Davy. Vandaar de titel Zwijgkind. Door deze gebeurtenis belandt Davy uiteindelijk bij een therapeut waar hij door middel van tekeningen zijn emoties uit. Wanneer deze te dicht bij de waarheid dreigt te komen. Moet ze door Davy’s stiefvader uit de weg geruimd worden. In deze hoofdstukken stijgt de spanning echt ten top. Er zit zoveel actie in dat ik dit boek bijna als een thrillerfilm beleeft heb. Het werd echt zo beschreven dat je het je zo goed kon inbeelden en die emoties van angst, pijn, verdriet deden me op bepaalde momenten echt kippenvel krijgen. Het tamelijk lijvige boek beklijft van de eerste tot de laatste zin. Het boek is in zo’n vloeiende en vlotte taal geschreven waarbij men uitgebreide aandacht besteedt aan de gevoelens en gedachten van de personages. Dat het heel gemakkelijk wegleest en je meesleept in het verhaal zelf. Dit boek is mijn eerste kennismaking geweest met het genre thrillerroman en ik ben er aangenaam verrast door geweest.