De knal

Op een zondag gaat een filmploeg in een school opnames maken. Plots is er een knal en het leven verandert helemaal. Het is voor de knal en sinds de knal. In het begin lijkt er nog internet te zijn want ze hebben instructies gekregen om niet buiten te kijken, ramen en deuren gesloten te houden, kieren af te dichten. Daarna val internet weg, soms ook de stroom.
Ze zijn met acht in het begin en het verhaal wordt verteld door Merel. Er zit geen chronologische volgorde in het verhaal, maar dat stoort niet, in tegendeel, het verergert het beklemmend gevoel dat bij dit verhaal hoort. Ik was verbaasd dat er niet meer ruzie was onderling. Het is algemeen bekend dat na een bepaald aantal dagen een groep die gedwongen bij elkaar moet leven en geïsoleerd is, er irritaties komen en dat de eerste uitbarstingen onstaan. Hier lijkt het alsof de meesten nog wel willen samenwerken.
Maar het blijft niet goed gaan, anders zou er niet veel aan het boek zijn. Het middenstuk vond ik wat meer van hetzelfde. Het einde was hard.