Mooi

Marie-Laure is op jonge leeftijd blind geworden. Ze woont bij haar vader in Parijs. Hij is slotenmaker in een museum en brengt haar allerlei vaardigheden bij. Dat is ook nodig want de tweede wereldoorlog staat voor de deur.
Werner is een weeskund die met zijn zusje in een weeshuis woont. Werner is gefascineerd door techniek en kan al op jonge leeftijd radio's in elkaar steken en repareren. Werner heeft het moeilijk in het weeshuis. Hij weet ook dat hij op 15-jarige leeftijd naar de mijn zal moeten, zoals zijn vader die daar overleden is. Na het herstellen van de radio van een Duitse officier, krijgt Werner de kans naar de kadettenschool te gaan. Daar kan hij aan techniek werken, maar wordt hij ook klaargestoomd voor de oorlog. Hij voelt daar ook voor het eerst hoe het is om een vriend te verraden. Werner wil niet naar de oorlog.
Het is van in het begin duidelijk dat de paden van Marie-Laure en Werner elkaar zullen kruisen.
Het verhaal bevat veel tijdsprongen, maar niet storend.
Doorheen het verhaal, loopt nog een rode draad over een diamant met een speciale legende.
Toch is dit vooral een heel mooi boek over doorzetting, moed, liefde, gruwel van de oorlog vanuit de twee kampen bezien (Duits en Frans). En eigenlijk wil niemand de oorlog, behalve de opperbevelhebber.