Te langdradig

Barbara Havers heeft het helemaal verbrod bij de hoofdcommissaris. Deze laatste heeft een getekende verklaring van Barbara dat ze bij de eerstvolgende misstap naar een godvergeten plaats overgeplaatst zal worden. Dat maakt dat Barbara niet haarzelve is en dat Thomas Lynley eigenlijk niets aan haar heeft. Hij gaat dan ook bij de hoofdcommissaris pleiten om dat document te vernietigen. Helaas, hij heeft zelf een verleden met de hoofdcommissaris en er is dan ook geen haar op haar hoofd dat dit document wil laten verdwijnen.
Ondertussen brengt Barbara een nieuw zaak aan die ze graag alleen wil oplossen, maar gezien het verleden krijgt ze Winston Nkata mee als chaperone.

Clare Abbott is feministe en schrijfster met een reputatie. Ze heeft een assistente Caroline Goldacre. Deze laatste is een verschrikkelijk mens, manipulatief, betweter die van het ene moment op het andere gevoelsmatig op mensen inwerkt en dat allemaal onder het mom van de dood van haar zoon Will die een einde aan zijn leven heeft gemaakt.
Wanneer Clare Abbott overlijdt is dat voor haar uitgever ,Rory Statham een reden om de politie erbij te halen. Clare kan geen natuurlijk dood gestorven zijn, ze was gezond. Omdat Clare en Barbara Havers elkaar al eens ontmoet hebben, contacteert Rory Statham haar met de vraag de zaak te onderzoeken.

Dit boek is erg langdradig met uitvoerige beschrijvingen. Er zit totaal geen vaart in en in het begin is het nog opletten met de sprongen in de tijd. Er zitten verschillende manipulerende of gemanipuleerde personages in het boek. Soms zou ik enkele van hen met de koppen tegen elkaar willen kletsen opdat ze toch eens zelf zouden gaan denken en hun eigen leven gaan leiden in plaats van zich te laten leiden.
Ik heb op zich niets tegen dikke boeken, maar wanneer dingen herkauwd worden en opnieuw en nog eens, dan draagt het niet bij tot het verhaal.

De oplossing zat in een andere hoek dan verwacht.