Stroef lopend verhaal

Geen moment ben ik in dit boek gekomen. Het is amper te geloven dat dit geschreven is door dezelfde auteur die de reeks met Pieter Vos & Laura Bakker schrijft. Die boeken lezen zoveel vlotter. Het was stroef en ging niet vooruit.
Tussendoor zaten er dan nog stukken Calabrese vertellingen die het verhaal helemaal dood sloegen op het moment dat ik er dan eindelijk een beetje in kwam.
Als dit representatief is voor de reeks met Nic Costa was dit meteen het einde van de reeks voor mij.
Het enige wat ik aan dit boek heb overgehouden is een indruk van het desolate en ruwe Calabrië. Misschien een locatie om ooit eens op vakantie naar toe te gaan, dat had ik dan zonder dit boek niet geweten. Als ik dan toch iets positief moet benoemen aan dit boek.