Hard maar toch aandoenlijk

Evan Smoak zat in een speciaal en geheim programma van de overheid, opgeleid om vuile zaakjes op te lossen. Hij is er ondertussen uit gestapt en is een orphan en helpt nu op zijn manier mensen die zo diep in de narigheid zitten dat ze geen uitweg meer zien. Ze mogen hem bellen, hij helpt ze gratis en voor niets en in ruil moeten ze hem beloven wanneer ze iemand kennen die ook geen uitweg meer zien, dat ze die zijn telefoonnummer geven. Tussen deze zaken in, probeert hij als gewone mens te leven in een appartement dat hij wel een beetje naar zijn behoefte heeft aangepast. Zijn flat beslaat meerdere verdiepingen, heeft speciaal glas, heeft een muur waar hij zijn eigen kruiden kweekt en de flat is kraaknet.
Deze keer krijgt hij telefoon van de man die hem opgeleid heeft. Jack, die als een vader voor hem was is in nood. Hij hoort het einde van de man en zweert wraak te nemen.
Uiteraard kan je niet uit een geheim programma stappen, zo werkt het niet. Er wordt nu jacht gemaakt op alle orphans die eruit gestapt zijn, en hij is niet alleen.
Voor het eerst in deze reeks in Evan Smoak een beetje een gewoon mens, al is hij daar zelf ook niet aan gewend. Hij moet samenwerken met een puber, maar heeft geen idee hoe hij met haar om moet gaan want kan zelfs niet met zijn eigen leven vergelijken. In de flat woont dan ook nog een vrouw die wel iets voor hem voelt en hij probeert wel iets dat op een relatie lijkt op te bouwen, maar hij kan het niet, het is hem allemaal vreemd. Laat hem een gebouw met tien vijanden binnengaan en hij voelt zich prima, maar zodra hij moet gaan eten bij die vrouw moet hij heel de tijd nadenken wat hij zou moeten voelen of zeggen. Laat hem uitleg geven over een aanval en hij kan het zonder na te denken, maar wanneer hij een gewone conversatie aan tafel moet voeren met een vrouw of met een tiener, dan klapt hij dicht.
Aandoenlijk om te lezen hoe zo'n stoere man toch zo'n klein hartje kan hebben.