Moeilijk boek

Lucy heeft een lastige start in het leven, ze ligt op het drijvende lichaam van haar dode moeder Magdalena in de rivier de Trave in stad Lübeck. Het is begin twintigste eeuw. Lucy wordt opgevoed door haar vader Michel. Ze ziet de duivel. Als ze ouder wordt, gebruikt ze veel drank en morfine. Het is niet altijd duidelijk wat echt is en wat zich in haar gedachten afspeelt, vermoedelijk is het ook voor haarzelf niet altijd duidelijk.
Lucy trouwt met Christoph en ze krijgen een kind Freya. Freya komt niet veel aan bod in dit boek, is meer een tussenfiguur om een generatie te overbruggen.
Freya krijgt een dochter Jessie, ook zij heeft iets met de duivel, drinkt veel en gebruikt drugs.
De rivier de Trave en Lübeck als stad spelen een belangrijke rol in dit boek.

Dit boek omspant 4 generaties, maar is helemaal niet te vergelijken met bijvoorbeeld Het Achtste Leven van Nino Haratischwili. Het is geen familiesaga.
Wie graag een boek leest met veel mystieke elementen en symboliek moet dit zeker lezer. Wie graag meer over Lübeck wil weten kan hier ook veel uit halen.
Persoonlijk viel dit boek mij tegen. Het is een zwaarmoedig boek, veel mysterie en dubbele lagen die ik niet zag en niet begreep. Veel symboliek met kleuren, de duivel. Er hangt letterlijk een donkere schaduw over dit boek.

Wat me wel beviel was de overeenkomst tussen twee verschillende tijdsgeesten in Duitsland, de tijd voor en tijdens de tweede wereldoorlog met de nazi's en begin jaren negentig met de opkomst van de neo-nazis en de eerste immigranten. Verder ook geleerd dat drank en drugs geen goede combinatie is, sowieso geen goed idee is, maar dat wist ik eigenlijk al.
Er zitten zeker mooie zinnen en stukken in dit boek, maar die wegen niet op tegen de onduidelijkheid van sommige zaken, het gebrek aan samenhang en de tijdssprongen. Zelfs nu het boek uit is, kan ik amper samenvatten waarover het gaat.

Bedankt Atlascontact voor het ter beschikking stellen van het boek voor een leesclub.