Trumpland

Dit boek moest ik gewoon lezen, noem het gezonde of ongezonde nieuwsgierigheid naar het wel en wee van die president aan de andere kant van de oceaan. U weet wel, die man die mee deed aan de presidentsverkiezingen voor de lol, als grap en die per ongeluk won. Donald Trump, The Donald, die America great again gaat maken.

Het boek leest niet gemakkelijk want er komen veel namen in voor en als je niet bekend bent met de hoofdrolspelers in de Amerikaanse politiek is het lastig om te volgen.
Trump komt uiteraard niet goed uit dit boek en er zal wel veel waar zijn, maar ik denk dat dit boek met het nodige zout genomen moet worden. Michael Wolff heeft heel veel van horen zeggen en we weten allemaal dat je van horen zeggen veel hoort liegen. Verder heeft dit boek geen enkele bronvermelding wat het meer op een roddelblad doet lijken.

Zeggen dat Trump een groot klein kind is, is een belediging van de kinderen, maar hij is het wel. Hij moet altijd zijn goesting krijgen, luistert naar geen enkele raadgever, heeft onvoldoende dossierkennis, zijn Witte Huis is een chaos waar geen enkele discipline meer heerst, waar protocol amper nog bestaat en waarvan zijn dochter Ivanka en haar man graag de boel zouden overnemen. Hij wil precies alleen maar golf spelen, maar de pers stelt daar dan weer vervelende vragen over. De pers, ja die relatie is echt niet meer te redden.
We hebben het hier over de president van Amerika, de man waarvan je een sterk en degelijk beleid mag verwachten, maar het is precies allemaal een grap.

Lees dit boek met een emmer zout ernaast en lach er af en toe eens mee, zelfs al is maar een tiende waar dan nog is het te triest voor woorden. En nu moet ik op mijn woorden letten want ik wil dit jaar nog op vakantie naar Trumpland en als ik wat veel negatieve commentaar geef mag ik het land niet meer binnen, want ook dat is Trump.

Ik heb dit boek in het Engels gelezen.