Overroepen debuut

Wanneer Eva in 1988 geboren wordt, worden er maar 2 andere kinderen dat jaar geboren, Pim en Laurens. De hele lagere school zitten ze samen achteraan in een andere klas, of een hogere of een lagere. Na school en vakanties brengen ze samen door. Op een bepaald moment beginnen de jongens oog te krijgen voor meisjes, ze gaan ze punten geven, proberen ze uit de kleren te krijgen. Eva speelt het spel mee want is zelf niet zo met seksualiteit bezig.
Ze heeft het te druk met haar zus Tesje waar iets mee is, ze is dwangmatig obsessief en moet bepaalde handelingen altijd in een bepaalde volgorde doen. Verder heeft Eva een oudere zus en twee drinkende ouders. Vooral haar moeder zit danig aan de fles.

Wanneer ze een uitnodiging krijgt van Pim wegens de opening van zijn nieuwe melkstal, gaat ze terug naar het dorp waaruit ze vertrokken is. Momenteel woont ze in Brussel. Bij vertrek neemt ze een blok ijs mee. Dat ijs komt in de flashbacks van haar kindertijd en jeugd terug. Het is de rode draad doorheen dit boek. Wat ze ermee doet komt pas op het einde echt aan het licht. Dat maakt het wel spannend omdat je je voortdurend afvraagt wat nu eigenlijk de bedoeling is van dat blok ijs.

Taalkundig is dit een mooi geschreven boek. Het heeft ook wel een spannend element in zich. Het is niet dermate wow dat ik de hype rond dit boek helemaal begrijp.
Het heeft me ook wel erg doen terugdenken aan mijn eigen kindertijd omdat ik ook uit een klein dorp kom en toch wel wat herkenbare dingen in het boek terug vond.

Dit boek komt in aanmerking voor de Hebban reading challenge een debuut van iemand jonger dan 30 jaar.