Vriendschap

Het boek begint sterk, vlak voor de executie van de schoolmeester, bezien vanuit het standpunt van de schoolmeester. Hij heeft geen schrik voor de dood.

Dan volgt het verhaal dat geleid heeft tot deze executie en dat heeft weinig met de oorlog te maken.
David Verbocht is dankzij een goede kruiwagen, zijn vader, schoolmeester kunnen worden in een katholieke school, van de jongens van het zesde leerjaar. De jongens die dat jaar hun communie doen, maar zelf is hij niet katholiek. Hij houdt er heel andere opvattingen op na en dat wordt hem door de pastoor niet in dank afgenomen. In het dorp vinden ze de meester maar een rare. Hij gaat niet naar de kerk en gaat veel wandelen.

Een van zijn leerlingen, Marcus, trekt met hem op. Het is een zachte jongen, niet dat brute geweld dat jongens normaal op die leeftijd hebben. Marcus heeft het moeilijk thuis. Zijn vader vindt hem een zwakkeling die geen fysieke arbeid aan kan. Marcus is heel slim en kan mooi tekenen, maar dat past niet bij iemand die de boerderij moet gaan overnemen.
Tussendoor leren we ook over het leven van David Verbocht als kind, over zijn overleden broertje.

Bij aanvang van dit verhaal dacht ik dat het over de eerste wereldoorlog zou gaan, maar eigenlijk gaan alleen de laatste 30 pagina's over de oorlog. De rest is een heel lange aanloop en in se gaat dit verhaal ook niet over oorlog of desertie. Het gaat over vriendschap tussen een leraar en een van zijn leerlingen en wat anderen daarvan maken.