Onafhankelijkheid en vrijheid

"We willen liever de vrijheid hebben te sterven dan geschenken aannemen."

"Andermans brood is het ergste gif dat een vrij en onafhankelijk man kan eten, andermans brood is het enige wat je van je onafhankelijkheid en ware vrijheid kan beroven."

Bjart van het Zomerhuis wil onafhankelijk zijn. Nadat hij jaren voor een herenboer heeft gewerkt, begint hij zijn eigen schapenboerderij. Hij moet eerst wel twaalf jaar schulden afbetalen, maar dan is hij echt onafhankelijk.
Hij neemt het in zijn onafhankelijkheid en koppigheid op tegen een legende, een mythe, een spookverhaal. Het huis waar hij zijn boerderij begint is behekst. Hij gelooft er niet in, weigert erin te geloven, maar feit is wel dat vooral tegenspoed hem treft.
Zowat alle rampspoed die een mens kan overkomen maakt hij mee. Honger, storm, devaluatie van het geld, vrouwen sterven, kinderen sterven, helft van zijn kudde sterft, tuberculose, wormpest. Iedere keer gaat hij verder. Hij is wel een volhouder.
Na de oorlog lijkt het alsof het niet op kan met de welvaart. Hij gaat een huis bouwen, groots, veel geld lenen voor bouwmaterialen. De eerstvolgende inflatie drijft hem naar het bankroet. Toch gaat hij nog altijd verder. Hulp aanvaarden wil hij niet, zelfs niet eten voor zijn gezin of voor zijn dieren.

Dit boek is een lust om te lezen wegens de geweldig mooie en lange beschrijvingen van de natuur, van de boerenstiel, van het keiharde leven van arme keuterboeren die honger en kou lijden. De beschrijvingen laten je de honger voelen, de kou.
Aan de andere kant wil ik Bjart ook een trap onder de kont geven wegens zijn koppigheid, de manier waarop hij met zijn kinderen omgaat en met Asta Sollilja, zijn dochter.