Non-fictie die leest als een thriller

Operatie Eichmann gaat over de zoektocht naar Eichmann en de manier om hem te pakken te krijgen. De organisatie om iemand in het buitenland te kidnappen, over de grens te brengen en dan voor het gerecht te brengen is immens. Hoe dikwijls moeten de mannen niet van identiteit veranderen om hun sporen uit te wissen, bijna zoveel als hun prooi dat deed vlak na de tweede wereldoorlog om Argentinië te kunnen bereiken.

Alhoewel dit boek non-fictie is, leest het als een thriller.
Eichmann wordt verantwoordelijk gehouden voor de moord op miljoenen joden. Hij was de aanzet tot de endlösung. De man is totaal gevoelloos, ook naar zijn eigen familie. Hij zit zo in de ontkenning dat het stuitend is. Ik heb enkel bevelen opgevolgd, ja, dat zeiden ze allemaal, maar in zijn geval klopt dat toch echt niet.
Hij zat hoog in de top van de macht van Hitler en als je dan ziet hoe zijn leven in Argentinië was, op het armoedige af, dan moet je toch besluiten dat het hem op financiëel gebied niets bijgebacht heeft. Heel zijn leven in Argentinië moest hij over zijn schouder kijken, maar dat hou je niet vol. Toen ze hem te pakken hadden, leek hij wel opgelucht.
Zijn zoons hebben hetzelfde gedachtengoed over Joden als hun vader, kan waarschijnlijk moeilijk anders omdat ze het met de paplepel meegekregen hebben, maar toch, je zou verwachten dat ze zich van hun vader afzetten op een bepaald moment, maar dat gebeurt niet.