Schijndood: onverwachte invalshoek

Henning Juul gaat na 2 jaar afwezigheid als gevolg van een brand in zijn appartement, terug aan het werk als journalist. Hij heeft zichtbare littekens, maar de onzichtbare zijn misschien nog wel erger.
Er wordt een vrouw gevonden in een tent, ze is ter dood gestenigd en haar hand is afgehakt. Beide verwijzen naar straffen zoals die volgens de sharia uitgevoerd moeten worden. De vrouw, een studente, zou volgens de traditie dan overspel gepleegd hebben en gestolen hebben. Moeilijk te geloven in het nuchtere Noorwegen.
Henning Juul wordt mee op de zaak gezet en volgt andere sporen dan die welke andere reporters volgen, maar ook dan wat de politie volgt. Bovendien beschikt hij over inside informatie.
Zoals gewoonlijk wordt de partner altijd als eerste verdacht en dat is hier niet anders. Maar Henning gelooft het niet en gaat met gevaar op eigen leven, zelf op onderzoek uit. Er wordt voor zijn ogen een moord gepleegd, zelf moet hij rennen voor zijn leven.
Henning Juul is een bijtertje, hij geeft niet af, ieder los eindje moet kloppen, zoniet graaft hij verder. Wanneer hij de primeur aan een collega laat, verbaast me dat dan ook, ik had gedacht dat hij voor eigen gewin zou gaan.
Ik heb me in dit boek wel enorm geërgerd aan het gedrag van inspecteur Bjarne Brogeland door constant fantaseert over zijn collega, alhoewel hij toch ook getrouwd is. De toegevoegde waarde van deze karaktertrek aan het verhaal is me niet duidelijk.
Deze laatste opmerking neemt niet weg dat dit wel een goed boek is met een originele invalshoek.