Het zuiden overtuigt beter dan het westen

Wanneer een jonge man met naast zich de spuit dood aangetroffen wordt in een motel, is de conclusie van een overdosis of zelfmoord snel getrokken. Zeker wanneer er ook nog een briefje gevonden wordt dat verwijst naar een politicus. Ron Harriman is bezig de verkiezingen te winnen en kan dit soort publiciteit missen. De pers stort zich op de zaak en de politicus wordt verweten homofiele neigingen te hebben en iets te voelen voor jongeren. Dat ruikt naar pedofilie. De tegenstander in de strijd komt op die manier aan de leiding. Er zijn nog wel enkele weken voor de verkiezing, maar het lijkt al een uitgemaakte zaak.
Ron Hartmann schakelt GP in, die op zijn beurt Ludwig Licht erbij betrekt. Die moet infiltreren in een groepering. Daarvoor moet hij ver gaan, om te zorgen dat ze hem vertrouwen.

Ik heb Ludwig Licht voor het eerst leren kennen tijdens de leesclub Ten Westen van de Vrijheid. Toen was ik nog niet direct overtuigd van deze reeks. Een medelezer op de trein was echter wel enthousiast over de reeks en spoorde me aan de reeks toch verder te lezen. Toen de andere drie delen enkele weken geleden voor een prikje als ebook te koop waren, heb ik ze aangeschaft+. Nu heb ik dus Ten Zuiden van de Hel gelezen. Deze keer heb ik minder reserve en ben ik meer overtuigd om de rest van de reeks ook te lezen. Ludwig is wat ontwikkeld als mens alhoewel hij nog altijd zuipt als een tierelier en je je afvraagt of zo iemand dit soort opdrachten wel aan kan.