Bosch wordt oud, maar nog niet versleten

Harry Bosch werkt al meer dan veertig jaar als rechercheur. Eigenlijk is hij met pensioen, maar cold cases laten hem niet los en ook nu werkt hij aan een cold case. Wanneer er tijdens deze zaak een dubbele moord gepleegd wordt, een apotheker en zijn zoon, helpt hij mee aan de zaak. Met het nodige gevaar voor eigen leven want hij doet iets wat hij volgens mij nog nooit gedaan heeft.
Tegelijkertijd zit hij in zijn maag met een heel oude zaak. Het gaat om een moordenaar die nu in de dodencel zit. Die man heeft een verzoek tot vrijlating ingediend omdat de rechercheur van zijn zaak dertig jaar geleden bewijsmateriaal zou hebben geplaatst waardoor hij in de cel moest. Onschuldig. Laat die rechercheur nu Harry Bosch zijn.
Hij moet heel de tijd proberen alle ballen in de lucht te houden en probeert dan ook nog eens een vrouw te redden van haar verslaving. Wanneer die man slaapt is me een raadsel, hij heeft precies veel meer uren in een dag dan een normaal mens.
In dit boek komt ook zijn halfbroer, de advocaat opdraven en alhoewel hij hem nodig heeft, zorgt het ook voor spanning tussen beide.
Zijn dochter is ondertussen uitgevlogen, zit op de universiteit.

Degelijk boek alweer, als ik lees dat Harry Bosch al zo lang rechercheur is, vrees ik toch wel een beetje dat het einde van de reeks in zicht is want het kan toch niet blijven duren zou je denken. Het mag wel, wanneer de kwaliteit van de verhalen blijft zoals in dit boek mag het blijven duren. Menselijk gezien zit er toch wel een houdbaarheidsdatum aan Bosch.