Lezersrecensie
Wat niemand ziet – Martijn Niemeijer
15 maart 2016
Wat niemand ziet, het debuut van Martijn Niemeijer, gaat heftig van start. De eerste zin is: Pa en ma zijn dood. Niks rustig de karakters leren kennen, nee, de toon is gezet.
Het boek gaat over Roswitha, maar ze wordt het liefst gewoon Ros genoemd. Ros komt niet uit een warm nest. Haar moeder is gokverslaafd, haar vader een alcoholist. In het eerste hoofdstuk is Ros op het politiebureau om aan de aardige agente Fairouz te vertellen wat ze kan over het leven van haar overleden ouders. Maar Ros praat niet graag. Door de omstandigheden is het een heel teruggetrokken kind, dat leeft in haar eigen wereldje. Neem het haar eens kwalijk.
Ros brengt haar dagen grotendeels door op straat. Ze maakt afvaltuintjes op verschillende plekken in de stad. Van sigarettenpakjes, elastiekjes, bierdoppen en alles wat ze maar in handen krijgt, bouwt ze kleine kunstwerkjes. Dankzij haar tuintjes heeft ze een doel in het leven en een afleiding van alle ellende. Af en toe gaat ze langs bij Jill, de zus van haar moeder. Maar die is druk met haar schilderwerk en haar nieuwe liefje. Er is ook nog een juf die zich zorgen maakt om Ros, maar die zet niet door om haar werkelijk te helpen en Ros accepteert geen hulp. Ze schaamt zich voor haar thuissituatie.
Lees verder op mijn site
Het boek gaat over Roswitha, maar ze wordt het liefst gewoon Ros genoemd. Ros komt niet uit een warm nest. Haar moeder is gokverslaafd, haar vader een alcoholist. In het eerste hoofdstuk is Ros op het politiebureau om aan de aardige agente Fairouz te vertellen wat ze kan over het leven van haar overleden ouders. Maar Ros praat niet graag. Door de omstandigheden is het een heel teruggetrokken kind, dat leeft in haar eigen wereldje. Neem het haar eens kwalijk.
Ros brengt haar dagen grotendeels door op straat. Ze maakt afvaltuintjes op verschillende plekken in de stad. Van sigarettenpakjes, elastiekjes, bierdoppen en alles wat ze maar in handen krijgt, bouwt ze kleine kunstwerkjes. Dankzij haar tuintjes heeft ze een doel in het leven en een afleiding van alle ellende. Af en toe gaat ze langs bij Jill, de zus van haar moeder. Maar die is druk met haar schilderwerk en haar nieuwe liefje. Er is ook nog een juf die zich zorgen maakt om Ros, maar die zet niet door om haar werkelijk te helpen en Ros accepteert geen hulp. Ze schaamt zich voor haar thuissituatie.
Lees verder op mijn site
1
Reageer op deze recensie