Een ontroerend, meeslepend verhaal.

De toegewijde tuinier van John Le Carré is een dik boek van vijfhonderd pagina’s met redelijk grote bladeren, maar het is een zeer meeslepend verhaal. Het zorgt ervoor dat je het boek in één keer zou willen uitlezen, omdat je wilt weten hoe het eindigt met de personages.
Justin, het belangrijkste hoofdpersonage, doet een onderzoek naar Dypraxa, een geneesmiddel tegen tuberculose in Afrika. Hij doet ook onderzoek naar het bedrijf Karel Vita Hudson en Treebees, de distributeur van het middel. Hij leest het onderzoek van zijn vermoorde vrouw Tessa en zet het onderzoek zelf verder. In het boek zie je ook echt die documenten en kan je ze dus zelf lezen. Dit is een leukere manier om de documenten te lezen dan dat het personage verteld over wat de documenten gaan. De documenten van Tessa en haar e-mails zijn in een goede, duidelijke structuur weer gegeven. Zo kan je zelf proberen dingen begrijpen en linken zoeken met alles wat je al weet.
Op het einde lees je hoe het verdergaat met de verschillende personages. Justin die naar de plaats gaat waar Tessa vermoord is. Daar kijkt hij naar de verschillende soorten bloemen die er groeien. Dit is ook een goede verwijzing naar de titel. Justin is een toegewijde tuinier die zich vaak bezighoudt met de flora. Voor de dood van zijn vrouw werkte hij op de ambassade in Afrika en volgde hij zonder problemen de opdrachten van zijn baas en thuis tuinierde hij graag. Hij heeft een passie voor flora. Na de dood van Tessa maakte hij een evolutie mee en gaat hij zelf op onderzoek. Hij luistert niet meer naar zijn baas, doet dingen achter de rug van de ambassade. Op het einde kijkt hij dus terug naar de flora. Het is een open einde maar zeer ontroerend want spijtig genoeg maakt Justin hetzelfde mee als zijn vrouw Tessa.