Zou het goed doen als tv-serie

Hugo Luijten was, voor mij, een nog onbekende schrijver en dit bleek ook nog eens zijn thriller debuut, dus dubbel feest. Een nieuwe (nou ja, voor mij nieuw) schrijver leren kennen en een thriller debuut. Heerlijk. De korte inhoud sprak me al heel erg aan, dus ik begon enthousiast aan dit boek.
Waardoor ik al meteen een goed gevoel bij het verhaal kreeg was door de ietwat knorrige commissaris Cools, die het liefst ook nog zijn eigen zin deed. Heerlijk. Ik krijg dan meteen flashbacks naar de boeken over Hannah Maes, ook zo’n heerlijk eigenwijze commissaris. Maar dit is dan ook meteen de enige vergelijking tussen deze twee personages. Je leest in het verhaal dat er in het verleden iets gebeurd is, waardoor Cools niet meer zo gedreven is als hij was, en je komt als lezer pas later in het verhaal erachter wat er destijds gebeurd is.

Wat ik ook goed gedaan vond, door Luijten is dat hij de politiek een grote rol laat spelen en dat hierdoor het onderzoek op een bepaalde manier beïnvloed wordt.
Dit is echt weer zo’n boek waarbij je weer zelf mee kunt puzzelen wie de dader is en op een bepaald moment kreeg ik inderdaad een gevoel bij een persoon en deze bleek ook de dader te zijn. Waardoor ik hierop kwam… goede vraag… ik denk een soort gevoel doordat ik heel veel thrillers lees en kleine aanwijzingen die Luijten (on)bewust achter gelaten heeft.

Als je van een eigenzinnige rechercheur en levensechte karakters houdt, waarbij niet alles volgens de regels gaat, dan kan ik je dit boek zeer zeker aanraden. En ik hoop dat Luijten ook een vervolg gaat schrijven waarbij Cools een hoofdrol krijgt.

Commissaris Cools zou zelfs niet misstaan tussen de verschillende Belgische politieseries die hier thuis erg populair zijn en waarbij deze beslist ook favoriet zou worden.