Jeugd en horror

Schaduwblind is het eerste deel van de trilogie Club Duister. De auteur is Veronique Marien, een Vlaamse schrijfster van spannende jeugdboeken.

Het is mijn tweede spannende jeugdboek die ik lees, dus ik ben wel nieuwsgierig. Als ik de kaft zie word ik meteen geprikkeld: een mooie foto met mooie duistere kleuren, de titel speciaal gedrukt met daar ook een griezelige prent bij, tof! Het spreekt me aan.

Het boek begint meteen spannend. Ik word meegenomen in een pestscene tussen een aantal jongeren. Ik krijg hierbij een beetje een “Stephen King - gevoel”.
In dit openingsstuk maak ik kennis met het hoofdpersonage, Sam, een jongen uit de middelbare school.
De schrijfster weet meteen heel goed bepaalde emoties over te brengen: ik voel goed de oneerlijkheid, de angst, de spanning, het verdriet ook.
En vanuit deze scene vloeit de ene spannende gebeurtenis uit de andere …

Het verhaal is zeer vlot geschreven. Ik wil het steeds graag verder lezen. Ik verveelde me geen moment.
Het boek is moeilijk weg te leggen als het tijd is om te stoppen.

Wat het boek voor jongeren aantrekkelijk maakt is, denk ik, is het feit dat verschillende voor hen interessante of ervaringsgerichte thema's aan bod komen.
Elke jongere komt wel in aanraking met beginnende verliefdheid en/of seksualiteit of met pestgedrag. Iedereen herinnert zich nog die ene “slechte of oneerlijke” leraar uit de middelbare school.
Dit alles samen met een spannende en eigenlijk ook soms een beetje gruwelijke gebeurtenissen maken het boek ideaal leesvoer voor de jeugd.

Qua spanning is het boek goed te vergelijken met die van een boek voor volwassenen. De verhaallijn is iets eenvoudiger, alles gaat wat sneller, het boek is niet te dik en alles is in de ik - vorm geschreven. Alles is heel visueel beschreven: bijvoorbeeld gelaatsuitdrukkingen of stemintonaties bij bepaalde gevoelens. De dialogen lezen ook vlotjes.
Dit zijn allemaal goede redenen om het boek als een goed jeugdboek te beschouwen. Maar ook een volwassene kan dus zeker ook genieten van een boek met deze eigenschappen.

Tot de laatste bladzijde houdt dit boek me in de ban. De titel van het boek wordt pas op het einde duidelijk en concreet gemaakt, wat een, voor mij, verrassend gevoel geeft en waardoor mijn nieuwsgierigheid voor het tweede deel van deze trilogie enorm gewekt wordt.

Ik las dit boek erg graag, ik vond het jammer dat het uit was, het maakte veel emoties bij me los. Leuk! Dit jeugdboek in het genre, een fijne ervaring!