Teleurstellend

Jessica Haider treurt om haar zoon Nick, die vermoord is door Rolf Brezinger. Hij is daarvoor veroordeeld en in de gevangenis gezet, maar daar is hij, waarschijnlijk met hulp van buiten, uit gevlucht. Nu terroriseert hij Jessica o.a. met foto's. Ze voelt zich nergens meer veilig voor hem.
Haar ex, de Schotse kunstenaar Marc is op weg naar haar toe. Hij wil eerst nog even naar de galerie in Maastricht waar zijn werk verkocht wordt. Onderweg van het vliegveld naar Maastricht wordt hij gekidnapt. Hij wordt gemarteld en uitgehongerd.
Jessica is rechercheur bij de politie in Maastricht. Ze woont in de grote boerderij in Thorn, waar ze is opgegroeid. Haar moeder is overleden, haar vader zit in een verpleeghuis. Zijn geheugen is slecht.
De relatie met haar zus is niet al te best.
Jessica gebruikt coke, houdt van te veel drank en seks. Die gewoontes worden uitgebreid beschreven, zozeer, dat het je begint te vervelen. Ze zal zeker wat steun kunnen gebruiken na het verlies van haar zoon, maar dit komt niet erg realistisch over. Ook bij het ondervragen van verdachten gebruikt ze technieken, die niet erg waarschijnlijk lijken.
Ze onderzoekt de zelfmoord van een 16-jarig meisje, Kim. Haar ouders drijven een kwekerij, die er niet erg florissant uitziet. Ze hebben nog twee zoons. Als Jessica vermoedt, dat Kim geen zelfmoord heeft gepleegd, maar vermoord is wijzen de ouders naar de buurman. Hij had een relatie met Kim en is al eerder verdacht van pedofile handelingen. Ondanks alle spanningen die het opnieuw opduiken van Brezinger voor Jessica met zich meebrengen, stort ze zich op dit onderzoek. Maar ook Brezinger is nooit uit haar gedachten. In stilte, zonder haar superieuren ervan in kennis te stellen, doet ze onderzoek. Ze heeft het gevoel, dat iemand (Brezinger?) haar volgt. Ook krijgt ze nu foto's van Marc, van zijn ontvoerder.
De eerste liefde van Jessica, de Franse Alec, komt op bezoek. Hij helpt en steunt haar en natuurlijk duiken ze samen het bed in.
Het eind zou echt wel spannend hebben kunnen zijn, als die woordenbrij maar niet zo groot was. Als het maar mogelijk was geweest enige sympathie voor Jessica Haider op te brengen. Maar helaas.
Enige verrassing is nog wel aanwezig, maar tegen die tijd is dat nauwelijks nog interessant.