Aangrijpend

Amanda Prowse schrijft verhalen over vrouwenlevens. Ze doet dat op een manier, die nogal aangrijpend is. Voor mij tenminste. De onontkoombaarheid van hun problemen, het gebrek aan een oplossing ervan maken dit geen opwekkende lectuur.
En die problemen zijn niet gering. In dit boek heeft hoofdpersoon Romilly eigenlijk alles: een leuke baan, een man waar ze veel van houdt en die van haar houdt, een baby waar ze dol op is en een prachtig huis.
Haar onzekerheid maakt, dat ze er niet van kan genieten. Ze twijfelt teveel aan zichzelf, gelooft niet, dat dit alles zo kan blijven en dat mensen haar aardig vinden zoals ze is. Om vrolijk en spontaan te lijken grijpt ze naar de drank en doet dat in steeds heviger mate.
Ze raakt als alcoholiste alles kwijt.
Het verhaal van Romilly wordt ieder hoofdstuk afgesloten met een deel, waarin haar dochter Celeste vertelt hoe zij de toestand van en rond haar moeder in deze fase van de ondergang heeft ervaren.
Zoals gezegd: aangrijpend.