Het huis aan de gouden bocht

Hebzucht, jaloezie, ijdelheid, wreedheid. Dat zijn volgens schrijfster Jessie Burton de kenmerken van de Amsterdammers, die het in de zeventiende eeuw voor het zeggen hadden. Iedere concurrent minder, bood jou weer meer kansen, dus ieder argument was goed om een tegenstander uit de weg te krijgen.
Johannes is koopman en woont in een prachtig huis in de Gouden Bocht van de Herengracht. Hij trouwt op latere leeftijd met Petronella Oortman, een meisje van achttien, uit Assendelft: het platteland.
Zij leert zijn zuster Maren kennen en Cornelia, de dienstbode, die zich vrijpostig gedraagt volgens de opvattingen die Nella daarover heeft. Ook is er Otto, een gekleurde man, een nieuw verschijnsel voor Nella.

Johannes geeft haar een prachtig poppenhuis cadeau. Het is nog leeg, maar als ze wat miniaturen bestelt om het huis aan te kleden, krijgt ze meer dan wat ze besteld heeft en de vreemde gebeurtenissen volgen elkaar op.

Het is aardig om te zien, hoe een niet-Nederlandse schrijfster de omstandigheden in de Gouden Eeuw beschrijft. Ze weet een goed beeld te schetsen van de stad en de bewoners. Toch is het me wat te eenvoudig. De personages zijn een beetje plat. De figuur van de miniaturenmaakster komt niet echt goed uit de verf. Dat is ook wel de bedoeling van de schrijfster, maar nu blijft het wel erg wazig.